بررسی ایمنوفنوتیپ لنفوم های دستگاه گوارش در بیماران بستری در بیمارستانهای شهر همدان و تعیین ارتباط ایمنوفنوتیپ، محل تومور و سن بیماران با بقای ۲ ساله ی آنها

مقدمه و هدف: 40% لنفوم ها در مناطقی غیر از گره های لنفاوی به وجود می آیند و دستگاه گوارش شایعترین محل آنهاست. لنفوم های دستگاه گوارش طبق تعریف هیچگونه شواهدی به نفع درگیری کبد و طحال و گره های لنفاوی یا مغزاستخوان ندارند. شایعترین ایمنوفنوتایپهای لنفوم در دستگاه گوارش maltoma, diffuse large b cell, burkitt, follicular, t cell lymphoma است. بیماری در افراد مسن و در جنس مذکر شایع است. سیر بیماری، نحوه درمان و بقای بیماران در بعضی ایمنوفنوتیپ های لنفوم دستگاه گوارش متفاوت است. هدف از این مطالعه بررسی ایمنوفنوتیپ لنفوم های دستگاه گوارش در بیماران بستری در بیمارستانهای شهر همدان و تعیین ارتباط ایمنوفنوتیپ، محل تومور و سن بیماران با بقای 2 ساله ی آنها می باشد. روش کار: در این مطالعه ی توصیفی - مقطعی از مجموع 53 نمونه با تشخیص اولیه لنفوم دستگاه گوارش در بیماران بستری در بیمارستان های شهر همدان ، در یک محدوده ی زمانی 25 ساله پس از انجام ایمنوهیستوشیمی با مارکرهای ck و lca و رد درگیری ارگان های دیگر با مراجعه به پرونده ی بیماران 52 مورد لنفوم اولیه دستگاه گوارش تشخیص داده شد. با استفاده از مارکرهای  cd10،cd15،cyclind1،cd20،cd23،cd5،cd3 و زنجیره سبک k و λ ایمنوفنوتیپ لنفوم تعیین گردید و آنالیز آماری اطلاعات بدست آمده توسط نرم افزار spss 16 و تست chi-square انجام گرفت. نتایج: از نظر جنسی برتری خفیفی در جنس مذکر دیده شد. شایعترین رده سنی دهه ی6 بود. شیوع ایمنوفنوتیپ maltoma 60% و سپس diffuse large b cell lymphoma 24.5% بود. شیوع لنفوم در معده 47.2% و در روده باریک 30.2% بود. بقای 2 ساله در 64.2% افراد مثبت بود، بقاء درmaltoma 81.2% و در dlbl 38.2% بود که تفاوت معنی دار میباشد(p= 0.005). در مورد رابطه بین بقای دو ساله با سن بیماران و محل تومور ارتباط معنی دار نبود( p در مورد اول 0.938 و در مورد دوم 0.308). نتیجه نهایی: در این مطالعه شایعترین لنفوم های گوارش به ترتیب maltoma و diffuse large b cell lymphoma بودند. پروگنوز maltoma از dlbl بهتر بود ولی سن و محل در پروگنوز تاثیر نداشت.